اسکاتلند

فیلم های برتر امسال گردشگران را به پا گذاشتن جای پای قهرمانان فرا می خوانند. اینها فیلم هایی هستند که باعث شدند به سرتان بزند به این مکان ها سفر کنید.

Visit Scotland با کمپین بودجه بزرگ، ناحیه کوهستانی اسکاتلند را در انیمیشن "شجاع"، محصول کمپانی دیزنی، به نمایش درآورد. کشور بریتانیا هم لوکیشن اصلی فیلم اسکای فال، بود. منطقه مشترک المنافع ویرجینیا برای فیلمبرداری فیلم استیون اسپیلبرگ یعنی "لینکلن" انتخاب شد. رئیس جمهور ایسلند برای توریست هایی که آمده بودند تا شارلیز ترون، نومی راپیس و مایکل فاسبندر را در فیلم پرومتئوس ببینند، با دست خودش برای صبحانه پنکیک درست کرد. 

لندن برای فیلم اسکای فال

زادگاه جیمز باند هرگز از این بهتر به نظر نرسیده است. این شهر بعد از پرش جیمز باند و علیاحضرت از هلیکوپتر به میدان المپیک و جشن تولد پنجاه سالگی (که هرگز بیشتر از سی سال نشان نمی دهد)، حالا زادگاه خود را تبدیل به کمپین بریتانیای جیمز باند کرده است. تورهای گردش در لندن Bond را امتحان کنید. آنها با اتوبوس، گردشی سه ساعته در لندن به قیمت 25 پوند برای هر فرد ترتیب داده اند. این تور گردشگران را به سیاحت مکان های مربوط به جیمز باند در لندن می برد. با آنکه نمی توانید از مکان های مخفی MI6 دیدن کنید، ولی می توانید از سمت تیمز، از ساختمان واقعی MI6 عکس بگیرید. 

استانبول برای فیلم اسکای فال و آرگو

بازار بزرگ یکی از رنگارنگ ترین لوکیشن های فیلم اسکای فال است. دنیل کرگ و بدلکاران روی موتور در داخل و بالای ساختمان های گنبدی نقش آفرینی می کنند. تنها چیزی که در این صحنه ها شکست، پنجره ای در جواهرفروشی 300 ساله بوی بی بود که خود سلطان از آن خرید می کرد. با 25 لیره ترکیه می توانید سفر کوتاهی با کشتی مسافری بوسفوروس داشته باشید و مجموعه کاملی از مکان های باند در استانبول را ببینید. شان کانری و دنیل بیانچی هم در فیلم From Russia with Love همین قایق را سوار شدند و به همان جزیره میدن رفتند که صحنه زندانی شدن M در فیلم The World is Not Enough گرفته شد. مسجد ایاصوفیه که در صدر لیست گردشگران قرار دارد، در فیلم های From Russia with Love و آرگو نقشی اساسی داشت. در فیلم آرگو بن افلک از موزه این مسجد دیدن می کند و در عین حال با مأموری مخفی در مقابل نماهای زیبایی از باسیلیکای بیزانسی صحبت می کند. 

ماکائو برای اسکای فال

کازینوی شناور قایق اژدها در فیلم اسکای فال در واقع مجموعه ای از استودیوهای Pinewood در لندن بود. کازینوی ماکائو آنقدر عالی طراحی شده بود که بعد از این فیلم، میزان جستجوی این مکان در اینترنت افزایش فراوانی یافت. البته ما نمی دانیم که در ماکائو چنین کازینویی هست یا خیر. 

به گزارش کافه سینما به نقل از سینماپرس، پرونده قضایی این کارگردان و تهیه کننده سینما که چندی پیش به دلیل شکایت جمعی از بازیگران در حال بررسی بود با تبرئه سحلشور به پایان رسید.

این حکم باید ظرف مدت 10 روز مورد اعتراض بازیگران قرار گیرد تا مجددا مورد بررسی قرار گرفته و رأی نهایی صادر شود در غیر این صورت دادگاه به نفع این کارگردان رأی خواهد داد.

گفتنی است این حکم در اسفند ماه توسط دادگاه صادر شده اما هنوز مراحل اداری آن به صورت کامل طی نشده است که به افراد شاکی ابلاغ شود.

مهرماه سال گذشته فرج‌الله سلحشور با اشاره به برخی اخبار درباره حضور آنجلینا جولی هنرپیشه هالیودوی در ایران و بازی در یک فیلم سینمایی گفت: هنرپیشه‌های زن ایران خودشان یک پا آنجلینا جولی هستند و سینمای ایران باید هم برای ادامه فعالیت خود فاحشه بین‌المللی بیاورد. اين اظهارات سلحشور با واکنش و اعتراض برخی بازیگران همراه شد. حالا بازيگران منتقد دست به كار شده و نسبت به اظهارات سلحشور اقامه دعوا كرده اند.

 برترین ها: مجسمه های زیادی از جنس پر، پوس تخم مرغ، بطری نوشیدنی، چوب، سنگ و غیره دیده ایم. این بار کریستی مالاکوف، هنرمند کانادایی، با استفاده از اسکناس های واقعی مجسمه های خلاقانه و جالبی ساخته است. او اسکناس هایی از سراسر دنیا جمع آوری کرده و تصاویر آنها را بریده و هنر کاغذی جالبی خلق کرده است.

 اگر قرار باشد روی بهترین فیلم جشنواره سی‌و‌یکم دست بگذاریم، بی‌شک «حوض نقاشی»، جایگاه بر‌تری را با اندک فاصله نسبت به «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» ‌دارد؛ فیلمی متفاوت که بر موضوعی جذاب تکیه کرده و به رغم آن که مضمونی عامه پسند ندارد، توانسته مخاطبان عمومی را نیز جذب کند.

تابناک: اگر قرار باشد روی بهترین فیلم جشنواره سی‌و‌یکم دست بگذاریم، بی‌شک «حوض نقاشی»، جایگاه بر‌تری را با اندک فاصله نسبت به «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» ‌دارد؛ فیلمی متفاوت که بر موضوعی جذاب تکیه کرده و به رغم آن که مضمونی عامه پسند ندارد، توانسته مخاطبان عمومی را نیز جذب کند، هرچند فیلمی برای تخمه شکستن و خندیدن نیست و با این اوصاف، رقم فروش این فیلم در ‌نوروز، رویایی بود!

 منوچهر محمدی به عنوان یک تهیه کنندهٔ مؤلف تاکنون ‌روی کمتر پروژه‌ای فعالیت داشته که‌ شکست خورده باشد و طبیعتاً قرارگیری نام مازیار میری در کنار محمدی، می‌تواند منجر به ساخت اثری متفاوت شود. محمدی که به جرأت می‌توان گفت بخش اعظمی از بهترین فیلم‌های پس از انقلاب با تهیه کنندگی‌اش ساخته شده، این بار سوژه‌ای را به فیلمنامه تبدیل کرد و از مرحله تولید گذراند که تقریباً بکر بود.

بر پایه داستان فیلم، «رضا» و «مریم» زوج جوانی که از درجه‌ای معلولیت ذهنی رنج می‌برند، با نقش آفرینی «شهاب حسینی» و «نگار جواهریان» با هم ازدواج می‌کنند و حاصل این ازدواج فرزندی سالم می‌شود. مادر و پدر که توان پاسخگویی به نیازهای فرزندانشان را همچون والدین عادی ندارند، پس از آنکه پسرشان در سطح مدرسه با والدین طبیعی مواجه شده و از چنین پدر و مادری سرخورده می‌شود، در پی تغییر وضعیت برمی‌آیند.

در این میان شرایط اقتصادی منجر به تعدیل نیروی یک کارخانه داروسازی می‌شود که این زن و مرد به عنوان کارگر در آن دارو‌ها را از هم جدا کرده و در جعبه می‌گذارند و این گونه است که یکی از این دو اخراج شده و فشار اقتصادی دوچندانی به ایشان وارد می‌شود. در این اوضاع، کودک به منزل معلمش پناه می‌برد و از او می‌خواهد که از این پس مادرش باشد اما سلسله رخدادهایی، فضا را دگرگون می‌سازد.

هرچند «حوض نقاشی» ‌به عنوان فیلم برگزیده مخاطبان در جشنواره سی و یکم، توانست اکران نوروزی را به دست آورد، به حقیقت در جشنواره فجر سر بریده شد و انتظار می‌رفت، دست‌کم برای بازی‌های درخشان شهاب حسینی و نگار جواهریان، سیمرغ کریستال به این فیلم تعلق گیرد. «شهاب حسینی» و «نگار جواهریان» در کنار یکدیگر بازی‌های باورپذیری را در نقش معلول ذهنی داشتند‌ که به شدت مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهد و همین بازی‌های تأثیرگذار نقاط خلأ داستان را پوشش می‌دهد و اشک همه را درمی‌آورد! 

فیلم ‌فضای شادی نداشت و ‌درامی تکان دهنده را در درون خود دارد و شاید امکان مناسبی برای وقت گذرانی نباشد، چرا که بی‌گمان از دیدنش ناراحت ‌خواهیم شد؛ اما در عین حال نمی‌توان دیدن بهترین فیلم جشنواره از نگاه مخاطبان را به سادگی از دست داد و سینمای جدی را به شادی‌های کاذب ترجیح داد؛ رویکردی که بسیاری از مخاطبان در پیش گرفته‌اند تا محصول حوزه هنری با تکیه بر سینماهای این نهاد به دومین فیلم پرفروش نوروزی مبدل شود.

«حوض نقاشی» با این که در نیمه دوم تا اندازه‌ای از ریتم می‌افتد و داستان بیش از حد کش داده می‌شود، در عین حال، فینال ‌پذیرفته و تا حدودی کلیشه‌ای برای اثر در نظر گرفته می‌گیرد و مازیار میری، فینالی که زهر داستان را بگیرد، به پایانی تلخ در پنجمین فیلم سینمایی‌اش ترجیح داده است؛ فینالی که احتمالاً اگر داستان در بخش خصوصی ساخته می‌شد، به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد و مثلاً مادر معلول ـ که فوبیای عبور از خیابان دارد ـ در پی فرزندش در خیابان با ماشین تصادف می‌کرد و می‌مرد! این گونه مخاطب به جز گریه، با بهت می‌نگریست و تراژدی در سینمای ایران نایاب نمی‌شد. 

فیلمبرداری در این اثر در بسیاری از صحنه های کلیدی از بالا صورت پذیرفته بود و مخاطب را در نقش یک ناظر قرار می داد؛ اتفاقی که در سکانس پایانی، پررنگ نیز شد و قرار بود چنین نشان دهد، این خانه و خانواده، واحدی از واحدهای تشکل دهنده شهر ماست که نباید به سادگی و یا با لبخندهایی آکنده از تمسخر از کنار این قشر از جامعه گذشت.

 که از این نگاه، یکی از بهترین فیلم‌هایی است که به چالش‌های پیش روی‌ این قشر، آن هم به گونه‌ای باورپذیر می‌پردازد و البته جامعه و اطرافیان را بیش از حد با ایشان مهربان و همراه نشان می‌دهد؛ موقعیتی که کاش در فضای جامعه کنونی‌مان نیز ‌این گونه بود. 

«حوض نقاشی» اما‌‌ همان گونه که در لفافه بیان شد، با جرح و تعدیل‌های خودخواسته همراه بوده؛ فیلمی که نامش نیز با فلسفه برگزیده شده و «حوض» نماد زندگی و «نقاشی و رنگ» نماد محتوایش است و قرار بود، این فیلم با آهنگ مشهور «گنجشک اشی مشی» فرهاد مهراد به پایان برسد که گفته می‌شود، بهانه انتخاب نام فیلم، فرصت قرارگیری بر سر جایش را نیافت و جرح خودخواسته شد؛ اما با این حال، فیلم همچنان ‌روی بیننده تأثیر مثبت می‌گذارد و یکی از بهترین آثار سال اخیر است که در میان معدود فیلم قابل دیدن سینمای ایران در سال ۹۲ قرار دارد.

منبع:نگاه خبری

 رایان گاسلینگ، زک افرون، جاستین تیمبرلیک و ... ستاره هایی هستند که هرکدام می توانند انتخاب اول هر کارگردانی برای فیلم هایی با موضوع کمدی رمانتیک باشند. در ادامه مطلب می توانید دلایلی که گواه بر این نکته است را بخوانید...

1. رایان گاسلینگ

می دانیم. همه رایان را دوست دارند. با آنکه او معمولاً فوق العاده جدی است، ولی وقتی موضوع فیلم کمدی رمانتیک باشد، او تبدیل به کمدینی فوق العاده می شود. ظاهر خوب و خوش فرم هم تأثیر کمی ندارد!

2. رایان رینولدز

رایان یکی از آن آدمای به شدت بانمک و شوخ طبع است و البته ظاهر شیک و آراسته ای هم دارد. البته او این روزها بیشتر فیلم های اکشن بازی می کند، ولی ما جنبه رمانتیک و کمدی او در فیلم های پیشینش را هم دوست داشتیم.

3. زک افرون

اعتراف کنید که وقتی در فیلم "17 Again” بازی کرد و در فیلم تبدیل به "متیو پری" شد، شما هم دلتان برای همسرش در فیلم سوخت. بالاخره می توانستند اختلاف سنی را حل کنند، درست است؟ او یک جورهایی مهره مار دارد. 

4. جاش دوهامل

از فیلم های "Life As We Know It” و "Win a Date With Tad Hamilton!” گرفته تا فیلم "When In Rome” جاش دوهامل یکی از جذاب ترین و مناسب ترین بازیگران برای فیلم های کمدی رمانتیک است. دیگر از یک بازیگر چه می خواهید؟ توانایی مبارزه با ربات های قاتل؟ خب البته او این توانایی را هم دارد!

5. چنینگ تیتوم

در همه بررسی ها و نقدهای فیلم "The Vow” اشاره شده که چه کسی می تواند فراموش کند که با چنینگ تیتوم ازدواج کرده است؟ حتی اگر فراموشی داشته باشید، باید خیلی خوش شانس باشید که وقتی از خواب بیدار می شوید متوجه شوید که او همسرتان است. بازی او و ریچل مک آدامز در این فیلم آنقدر رمانتیک و زیباست که بیننده را غرق فیلم می کند.

6. جوزف گوردون-لویت

اگر از او خوشتان نمی آید، پس بهتر است اول فیلم های او را ببینید بعد نظر دهید. او در فیلم "50/50” فوق العاده خنده دار است. ولی اینکه چرا عاقبت همه شخصیت های او اینطور می شود، باید این را از برایس هاوارد و زویی دشانل بپرسیم.

7. کریس اوانز

مدتها پیش از آنکه کریس پا جای پای Captain America بگذارد، او محبوب دلها شده بود. او در فیلم "What’s Your Number” با آنا فاریس همبازی بود و از حق نگذریم که فیلم خنده داری بود.

 یک آقا پسر در حال دویدن…

این عکس بسیار زیبا از ایران در بین برترین عکس های سال ۲۰۱۲

وب سایت نشنال جئوگرافیک در پایان سال میلادی مجموعه از تصاویر منتخب خود را منتشر کرده که در میان آنها عکسی از یک عکاس ایرانی هم به چشم می خورد.
امیر علی شریفی عکاس ایرانی است که تصویر زیبایی از صائقه ای بزرگ در ساحل محمود آباد را ثبت کرده بود که پیش تر از این در میان تصاویر منتخب ماه آگوست این موسسه هم منتشر شده بود. شریفی در ذیل این تصویر در نشنال جئوگرافیک می گوید: «بعد از سه سال که برای دیدار خانواده ام به ایران رفتم، به محمود آباد سفر کردیم… یک شب که صاعقه در آسمان دیدم به هتل رفتم، دوربینم را برداشتم و عکس های زیاد با نوردهی درازمدت گرفتم ولی تنها در دومین عکس بود که توانستم وسیع ترین، زیباترین و آخرین صاعقه آن شب را ثبت کنم…»